خواربارفروشی اپل شما ممکن است یک ساله باشد، اما اشکالی ندارد

خود را در حال قدم زدن در راهروی خواربارفروشی محلی خود تصور کنید و از کنار انبوهی از سیب های گرد براق عبور می کنید. چگونه می دانید کدام یک را بخرید؟ با نگاه کردن به سیب های اطراف شروع کنید.

جسیکا کوپرستون، دانشمند علوم غذایی در دانشگاه ایالتی اوهایو، از طریق ایمیل می‌گوید: «سیب‌ها میوه‌ای اقلیم هستند، به این معنی که میوه‌ها پس از جدا شدن از درخت به رشد و رسیدن ادامه می‌دهند.

سیب و امثال آنها به اتیلن بسیار حساس هستند. /a>، ترکیب شیمیایی که باعث می شود میوه ها سلولز نشاسته ای را به قندها (که در غیر این صورت به عنوان رسیده شناخته می شوند). سیب‌ها با رسیدن اتیلن بیشتری آزاد می‌کنند که باعث می‌شود میوه‌های اطرافشان سریع‌تر برسید. به این ترتیب، یک سیب بد در واقع می تواند کل دسته را خراب کند الف>. سایر میوه های اقلیم عبارتند از موز و آووکادو، در حالی که میوه های غیر اقلیم شامل چیزهایی مانند توت فرنگی و گیلاس هستند.

از آنجایی که اتیلن تقریباً یک سیگنال شیمیایی جهانی برای “رسیدن” در گیاهان اقلیم است، حتی به رسیدن میوه در همه گونه ها کمک می کند. (شما می توانید قدرت آن را برای خود مهار کنید: سعی کنید یک آووکادوی سفت را در همان کاسه سیب قرار دهید و ببینید آووکادو چقدر زودتر می رسد.)

فصل برداشت سیب بسیار کوتاه است (حدود دو ماه در پاییز)، بنابراین برای افزایش عمر سیب‌ها پس از چیدن، معمولاً یک ترکیب گازی به نام 1-methylcyclopropene (1-MCP) که اتیلن را مسدود می کند.

این همه چیز نیست. کوپرستون می‌گوید: «با اصلاح محیطی که سیب‌ها در آن نگهداری می‌شوند (بیشتر با اصلاح اکسیژن، دی اکسید کربن و اتیلن و خنک نگه داشتن سیب)، انواع خاصی از سیب‌ها را می‌توان تا یک سال نگهداری کرد. “این یک شاهکار واقعا چشمگیر از فناوری ذخیره سازی پس از برداشت است، و بیشتر این پیشرفت در نیمه اول قرن بیستم اتفاق افتاد.”

به آن ذخیره سازی جو کنترل شده می گویند. وقتی سیب‌ها در معرض اکسیژن کمتر و دی‌اکسید کربن بیشتری نسبت به آنچه در هوا هستند، قرار می‌گیرند، به یک معنا «به خواب می‌روند» و فرآیند رسیدن را تمام نمی‌کنند. بنابراین، این سیب ها خراب نمی شوند. ترکیب دقیق گازها و دما با نوع سیب متفاوت است.

شاید جای تعجب نباشد که انواع سیب هایی که می توانند این فرآیند را انجام دهند – مانند فوجی، گالا، گرنی اسمیت، هانی کریسپ و رد دلیشز – آنهایی هستند که بیشتر در یک فروشگاه مواد غذایی با بازار انبوه با آنها روبرو خواهید شد. اما هر سیبی به یک اندازه قابل ذخیره نیست. برخی از انواع پوست شکننده مانند Cortland، Jonagold و Crispin را باید بلافاصله پس از چیده شدن خورد. در غیر این صورت، ممکن است برای کاربردهای غیر پخت خیلی نرم و خوش طعم شوند. البته این روزها علم می تواند برای ایجاد انواع جدیدی از میوه های انعطاف پذیرتر قدم بگذارد.

کوپرستون می گوید: «تولیدکنندگان اپل همیشه به دنبال توسعه انواع جدیدی هستند که ویژگی های تازه خود را تا زمانی که ممکن است حفظ کنند. برای مثال، سیب RubyFrost که توسط دانشگاه کرنل مخصوصاً برای مصرف در فصل زمستان توسعه یافته است. این هیبریدها – تلاقی بین Braeburn و Autumn Crisp – در کلاس در اواسط تا اواخر ژانویه، ماه‌ها پس از برداشت، به اوج شیرینی می‌رسند.

در حالی که برخی از انواع جدید سیب، مانند RubyFrost، محصول پرورش انتخابی دقیق هستند، برخی دیگر نتیجه مهندسی ژنتیک مستقیم تر هستند. سیب‌های قطب شمال، که از نظر ژنتیکی برای مقاومت در برابر قهوه‌ای شدن اصلاح شده‌اند، به یکی از اولین میوه‌های GMO تبدیل شدند که تأیید شده توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده در سال 2015.