آیا می دانستید می توانید میزبان ها را بخورید؟

تعدادی از خوراکی‌ها وجود دارد که می‌توان از مناظر شهری و وحشی تهیه کرد، از جمله سرخس‌های سر کمانچه و قارچ‌های مورل، اما میزبان ممکن است برای در دسترس بودن، آنها را بکوبد. اگر میزبانان در حیاط خود رشد نمی کنند، احتمال دارد که شخصی که می شناسید میزبان باشد – یا می توانید آنها را در طبیعت جستجو کنید، جایی که آنها در مرزهای سایه دار زمین های پردرخت رشد می کنند. خبر خوب این است که برخلاف قارچ، همه انواع هاستا خوراکی هستند و بی خطر هستند. برای خوردن.

در اوایل بهار وقتی میزبان ها شروع به فرستادن شاخه های ضخیم می کنند، مراقب باشید که ارتفاع و ضخامت آنها بسته به گیاه متفاوت است. با استفاده از یک چاقوی تیز، شاخه ها را در سطح زمین ببرید. شاخه‌ها هنوز باید محکم زخمی شوند، یعنی هنوز برگ‌های خود را باز نکرده‌اند. نگران نباشید که به گیاه آسیب می رسانید. این به سادگی یک دور دوم از شاخه ها را ارسال می کند.

پس از بررسی، ممکن است متوجه شوید که انتهای بریده شده ساقه میزبان بیشتر شبیه تره است. یک لقمه از ساقه هوستای خام را امتحان کنید و ممکن است متوجه شوید که طعم دلپذیری را در مجاورت پیاز نشان می دهد. با این حال، نکته جالب در مورد میزبان این است که این نمایه طعم از گیاهی به گیاه دیگر متفاوت است. ، برخی از آنها بیشتر به سمت مارچوبه متمایل شده اند. شاخه ها را به صورت خام به هر وعده غذایی اضافه کنید. شاخساره ها را بخارپز کنید یا بجوشانید، آنها را در کمی کره سرخ کنید تا قندهای طبیعی کاراملی شوند یا برای افزودن سریع به سالاد آنها را ترشی کنید. به طور کلی، هاستاها برای هر دستور غذایی که در آن از سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی استفاده کنید عالی هستند.

اگر در اوایل بهار فرصت بریدن و خوردن شاخه های هوستا را از دست دادید، می توانید صبر کنید تا برگ ها باز شوند، سپس برگها را جایگزین اسفناج یا سبزی های دیگر کنید. به همین ترتیب، می توانید شاهد شکوفه دادن هاستاها در اواسط تا اواخر تابستان باشید، سپس شکوفه ها را از ساقه جدا کنید. شکوفه ها معمولاً شیرین و گلدار هستند. شکوفه‌ها را می‌توان به‌صورت خام به سالاد اضافه کرد یا کمی نان‌پز کرد و در تابه سرخ کرد تا طعمی شبیه به شکوفه‌های کدو پیدا کند.