گوجه فرنگی موروثی چه تفاوتی با گوجه فرنگی معمولی دارد؟

روزی روزگاری، مردم به بازار محلی خود قدم می زدند و گوجه فرنگی های محلی می خریدند که طبق تعریف، احتمالاً گوجه فرنگی وارثی بود، اگرچه به این نام خوانده نمی شد. .facebook.com/Habersham-Farms-Produce-134679043279030/” class=”ext-link”>مزارع هابرشم، بالای کوه مواظب در منتون، آلاباما. “تا جنگ جهانی دوم، هیچ کس محصولات تازه را به سراسر کشور ارسال نمی کرد.” برای مثال، گوجه‌فرنگی‌ها موجوداتی ظریف بودند – بسیار فاسد شدنی، مستعد ابتلا به بیماری و به سادگی سفر نمی‌کردند.

سپس کشاورزان شروع به سرهم بندی با گیاهان کردند. آن گوجه‌فرنگی‌های مقاوم، کاملا گرد و کاملا قرمز که در بخش محصولات فروشگاه مواد غذایی هیبریدهایی هستند که برای ویژگی هایی مانند عملکرد بالا، مقاومت در برابر بیماری و توانایی حمل و نگهداری خوب پرورش داده می شوند. آنها نه تنها برای چشم خوشایند هستند، بلکه به دلیل بازدهی بالا، در کیف پول نیز آسان هستند.

در مقایسه، ستز می‌گوید: «وقتی ارثی‌ها را در مقیاس تولید می‌کنید، به ازای هر مقدار زمینی که در حال کشاورزی هستید، محصول بسیار کمتری دریافت می‌کنید. “بنابراین، شما باید آنها را به قیمت بسیار بیشتری بفروشید.”

متأسفانه، ایجاد یک گوجه‌فرنگی نمادین گرد، قرمز و مقرون به صرفه که همچنین مقاوم و مقاوم در برابر بیماری است، به این معنی است که سایر ویژگی‌های مطلوب – مانند طعم را از دست می‌دهید.

کمبل می‌گوید: “مهم نیست با آنها چه می‌کنی. می‌توانی بچه‌شان کنی. می‌توانی با آنها خوب صحبت کنی. می‌توانی بگذاری روی درخت انگور بنشینند و رسیده شوند. و هنوز هم بد هستند.” . البته، استثنائاتی نیز هستند. او می‌گوید یکی از آنها Celebrity است، یک هیبرید تجاری که به قدری خوشمزه است که گاهی اوقات با یک میراث اشتباه گرفته می‌شود.

اما فریب تبلیغات تبلیغاتی را نخورید. همه ارثی ها خوشمزه نیستند. او می‌گوید: «موروثی‌هایی وجود دارد که من داشته‌ام که صادقانه بگویم، وحشتناک هستند. چیزی را که یکی فوق العاده می بیند، ممکن است برای دیگری ناخوشایند باشد. “من به یاد دارم میراثی را که از جمهوری چک امتحان کردم. واقعا جالب بود. نوعی طعم و مزه Pine-Sol داشت. اما پسر، آن کسی که آن را پرورش داد آن را دوست داشت و من فکر می کردم “این واقعا افتضاح است.” “

برای همه مقاصد، گوجه فرنگی های موروثی معمولاً از روی ظاهرشان قابل شناسایی هستند. کمبل می گوید: “این منحصر به فرد بودن آنهاست. آنها فقط جالب به نظر می رسند.”

گوجه‌فرنگی‌های موروثی در رنگ‌های مختلفی وجود دارند، از سبز سیبی گرنی اسمیت، زرد آفتابی و نارنجی پر جنب و جوش گرفته تا صورتی دلپذیر و بنفش مایل به قهوه‌ای. آنها همچنین در اندازه ها و شکل های مختلفی هستند و اغلب با شیارهای عمیق زخمی می شوند – “بعضی می گویند زشت است.” اما با این وجود جذاب است.

کمبل می‌گوید: «کاملاً چیزی منحصربه‌فرد در مورد آنها وجود دارد. “چیزی جالب – یک طعم یا یک نگاه. چیزی که تمایل دارد به دوران کودکی ما برگردد.”