آفتاب سوختگی چیست؟
اگر تمام زمستان را در داخل خانه بوده‌اید و سپس در یک روز بهاری روشن زیر نور خورشید بنشینید، آفتاب سوختگی بسیار آسان است. در طی چند ساعت، پوست در معرض قرمزی روشن می شود و هنگام لمس بسیار دردناک می شود. پوست اغلب بسیار گرم نیز می شود.
وقتی دچار آفتاب سوختگی می‌شوید، اساساً سلول‌های پوست را می‌کشید.
لایه بیرونی پوست بدن شما اپیدرم نامیده می شود. بیرونی ترین سلول های اپیدرم — سلول هایی که برای مثال روی بازوی خود می بینید و احساس می کنید — مرده اند. اما درست زیر سلول های مرده لایه ای از سلول های زنده قرار دارد. این سلول های زنده به طور مداوم سلول های مرده جدیدی تولید می کنند تا پوست شما را دوباره پر کنند.
با نشستن در آفتاب، خود را در معرض نور ماوراء بنفش قرار می دهید. نور فرابنفش توانایی کشتن سلول ها را دارد (برای جزئیات به این صفحه مراجعه کنید). نور فرابنفش به لایه سلول های زنده در اپیدرم برخورد می کند و شروع به آسیب رساندن و کشتن آنها می کند.
هنگامی که بدن شما سلول های مرده را حس می کند، دو اتفاق می افتد:
- سیستم ایمنی شما وارد می شود تا آشفتگی را پاک کند. جریان خون را در نواحی آسیب دیده افزایش می‌دهد و دیواره‌های مویرگ را باز می‌کند تا گلبول‌های سفید وارد شوند و سلول‌های آسیب‌دیده را خارج کنند. افزایش جریان خون پوست شما را گرم و قرمز می‌کند.
- پایان‌های عصبی درد شروع به ارسال سیگنال‌هایی به مغز شما می‌کنند. اگر نحوه عملکرد آسپرین را خوانده باشید، می‌دانید که سلول‌های آسیب‌دیده مواد شیمیایی آزاد می‌کنند که گیرنده‌های درد را فعال می‌کنند. به همین دلیل است که پوست آفتاب سوخته بسیار حساس است.
راههای جلوگیری از آفتاب سوختگی (بدون نیاز به ماندن در داخل بدن) استفاده از کرم ضد آفتاب است که نور ماوراء بنفش را مسدود می کند، یا به خودتان سرعت دهید تا ابتدا برنزه شوید. هنگامی که برنزه می‌شوید، بدن شما اساساً با استفاده از سلول‌های رنگدانه‌ای خاص در اپیدرم، ضد آفتاب خود را ایجاد می‌کند. برای جزئیات به نحوه عملکرد آفتاب سوختگی و برنزه شدن برنزه مراجعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر، صفحه بعدی را ببینید.
اولین دیدگاه را ثبت کنید