تفاوت بین دئودورانت و ضد تعریق چیست؟

تفاوت اساسی بین ضد تعریق ها و دئودورانت ها در این است که اولی شما را از عرق کردن باز می دارد، در حالی که دومی عواملی که باعث می شوند را کاهش دهد. وقتی عرق می کنی بوی بد می دهی با این حال، برای رسیدن به تفاوت‌ها، باید کمی آناتومی زیر بغل را یاد بگیرید. منابع مختلفی برای رایحه طبیعی ما وجود دارد. پرکارترین مرتکب زیربغل است. رایحه ای که در اینجا تولید می شود بوی زیر بغل نامیده می شود (از اصطلاح پزشکی زیر بغل، آگزیلا نام گرفته شده است).

شما دو نوع غدد عرق در سرتاسر پوست خود دارید و هر دو بیشتر در زیر بغل شما متمرکز هستند. این غدد به طور کلی تا زمانی که انسان به بلوغ نرسیده است شروع به رشد نمی کند، بنابراین بیشتر افراد تا حدود 11 یا 12 سالگی بوی بدن تولید نمی کنند [منبع: گرینبرگ]. غدد اکرین برای خنک کردن شما در هنگام گرما عمل می کنند. این غدد فقط آب و نمک و ربطی به بوی دردسرساز بدن شما ندارد. غدد آپوکرین مقصر بوی بد شما هستند. این غدد ترشحات چربی‌ها و پروتئین‌ها را از داخل بدن همراه با عرق شما به بدن منتقل می‌کنند. سطح بیرونی پوست شما در اینجا، این چربی‌ها و پروتئین‌ها با باکتری‌ها واکنش نشان می‌دهند تا بو ایجاد کنند [منبع: لین ].

دئودورانت ها هیچ گونه تقویت کننده ای برای جلوگیری از تعریق شما ندارند — یک بار که دئودورانت را روی زیر بغل خود بمالید و به بسکتبال بازی کنید.، شما عرق خواهید کرد. اما دئودورانت برای مقابله با بویی که پس از مهاجرت چربی ها و پروتئین های ساطع شده از سلول های شما به سطح پوست ایجاد می شود، عمل می کند. دئودورانت باکتری هایی که در اطراف زیر بغل شما آویزان هستند را هدف قرار می دهد. موادی مانند تریکلوزان در دئودورانت ها پوست زیر بغل شما را خیلی شور یا اسیدی می کند تا از باکتری های بومی که در آنجا رشد می کنند حمایت کند [منبع: Truitt]. بدون هیچ گونه باکتری که از پروتئین ها و چربی های وارد شده از طریق عرق شما تغذیه می کند، هیچ بویی تولید نمی شود.

ضد تعریق‌ها با استفاده از اصل مخالف، بوی بدن را کاهش می‌دهند: آنها در واقع شما را از تعریق جلوگیری می‌کنند. بدون عرق، باکتری هایی که به وفور در زیر بغل شما یافت می شوند، چیزی برای خوردن ندارند. اکثر ضد تعریق ها برخی از مواد مشابه موجود در دئودورانت ها را دارند که باکتری ها را به عنوان یک ماده ایمن از بین می برند [منبع: Unilever]. با این حال، عملکرد اصلی آنها جلوگیری از تعریق شماست. آنها این کار را از طریق موادی مانند آلومینیوم و زیرکونیوم انجام می دهند که غدد عرق موجود در زیر بغل شما را مسدود می کند [منبع: رامیرز]. وقتی از ضد تعریق استفاده می کنید، به معنای واقعی کلمه عرق نمی کند.

ممکن است ایراداتی در عدم بوییدن آن‌طور که می‌خواهید وجود داشته باشد. برخی از مطالعات ارتباطی بین سرطان سینه و ضد تعریق ها پیدا کرده اند. نشان داده شده است که آلومینیوم موجود در ضد تعریق ها باعث جهش DNA می شود که لازمه رشد کنترل نشده سلول ها (سرطان است. ) [منبع: Darbre]. مطالعات دیگر این ادعا را رد کرده‌اند، و بازتولید نتایج ضربه خورده یا از دست رفته است – پیوند بی‌نتیجه باقی می‌ماند [منبع: کلاس موسسه ملی سرطان]. به همان اندازه نگران‌کننده و اسرارآمیز برچسب هشداری است که روی ضد تعریق‌ها یافت می‌شود که به کاربر پیشنهاد می‌کند در صورتی که از کلیه رنج می‌برد، قبل از استفاده از محصول با پزشک مشورت کند. بیماری [منبع: اخبار CBS]. آلومینیوم می‌تواند در دوزهای کافی برای افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه کشنده باشد [منبع: KOMO].

این ریسکی است که بسیاری از مردم با قضاوت از روی همه گزینه های موجود در بازار، مایل به انجام آن هستند. البته، می‌توانید با استفاده نکردن از دئودورانت، کل سیستم را خراب کنید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد بهداشت و سایر موضوعات مرتبط، از صفحه بعدی دیدن کنید.