آیا بوسیدن زیاد می تواند به لب های شما آسیب برساند؟

چه زمانی — و مهمتر از آن، چرا — به این نتیجه رسیدیم که بوسیدن خیلی عالی است؟ شاید این یادگاری از رفلکس ذاتی مکیدن سینه باشد (نه، واقعاً). یا شاید این یک رفتار آموخته شده باشد، رفتاری که احتمالاً از تمایل اجداد باستانی ما برای شناسایی سلامت و تندرستی یک جفت بالقوه از طریق بررسی بزاق ایجاد شده است [منبع: NPR]. چه این رفتار ذاتی باشد و چه آموخته شده، در همه فرهنگ ها انجام نمی شود. در حالی که اکثر ما بوسه می زنیم، تقریباً 10 درصد از فرهنگ های سراسر جهان از بوسیدن خودداری می کنند، معمولاً به دلایل پاکیزگی.

افراد نسبت به بوسیدن و بوسیده شدن واکنش‌های فیزیکی دلپذیری از خود نشان داده‌اند. ماده شیمیایی اکسی توسین، که نشان داده است انسان ها را به یکدیگر پیوند می دهد، در طول بوسه در مغز تولید می شود. در این مرحله، مرکز پاداش سیستم لیمبیک روشن می‌شود و ماده شیمیایی دوپامین را آزاد می‌کند که منجر به احساسات لذت‌بخشی می‌شود که در طول بوسیدن تجربه می‌کنیم. به عبارت دیگر، ما از بوسیدن همان واکنشی را دریافت می کنیم که از شکلات و کوکائین [منبع: Ahlstrom].

بوسیدن به عنوان یک نشانه عاطفی آشکار عمل می کند. محبت، جاذبه و عشق را منتقل می کند. با این حال، به همان اندازه که هیجان انگیز است، می تواند خطرناک نیز باشد (نباریدن باران در رژه کسی یا چیزی). ویروس هرپس سیمپلکس 1 (HSV1) که باعث تبخال می شود، می تواند در طول بوسه از فردی به فرد دیگر منتقل شود. در مورد سیفلیس هم همینطور. در واقع، بوسیدن یکی از راه های انتقال برخی از بیماری های مقاربتی است. البته، مونونوکلئوز و تب غدد (به اصطلاح بیماری های بوسیدن)، و همچنین سرماخوردگی، آنفولانزا و بی شمار بیماری دیگر نیز وجود دارد که می تواند از طریق بوسیدن از یک بیمار به فرد سالم منتقل شود.

هیچ‌کدام از این‌ها نباید چندان شگفت‌انگیز باشد (حداقل برای 10 درصد فرهنگ‌هایی که از بوسیدن خودداری می‌کنند). بوسه متوسط ​​با دهان باز می تواند حدود 250 کلونی باکتری را منتقل کند [منبع: هریسون]. دهان حاوی باکتری و بزاق است – که اگرچه نسبتا بی ضرر هستند، اما در واقع می توانند به پوست نازک لب شما آسیب برسانند. در صفحه بعدی بیابید که چگونه بوسیدن نه تنها باعث انتقال بیماری می شود، بلکه می تواند به لب های شما آسیب برساند.