اصول اولیه شامپو خشک

روش شستن مو حداقل از سال 2000 قبل از میلاد وجود داشته است، زمانی که مصریان اولین شامپو را از آب مرکبات ساختند و از چربی های حیوانی و روغن های گیاهی برای بازگرداندن درخشندگی موهایشان استفاده کردند. احتمالاً در همان زمان است که شخصی برای اولین بار این عبارت را به زبان آورد: “من فقط موهایم را شستم و نمی توانم کاری با آن انجام دهم.” در طول قرن‌ها، افرادی که از تمایل شامپوی مرطوب به خشک کردن و وز کردن موها ناراضی بودند، انواع روش‌های شستشوی آپرس را آزمایش کردند. برای مثال، در اروپای قرن دوازدهم، زنان از نرم‌کننده‌ای استفاده می‌کردند که با جوشاندن مارمولک‌های مرده در روغن زیتون ساخته می‌شد [منبع: اسکات]. آنها همچنین از ناراحتی، تلاش و گاهی اوقات نتایج نامطلوب شامپوی مرطوب و خشک کردن شکایت کرده اند.

یکی از نویسندگان نیویورک تایمز در مقاله ای در سال 1909 اظهار تاسف کرد: «شامپوی مرطوب به خودی خود خسته کننده است. این روزنامه گزارش داد که سبک‌شناسان قرن بیستم پاریس یک جایگزین عجیب و غریب ابداع کرده بودند: آنها موهای مشتریان را با مخلوطی از دود بنزین و اتر که در کنار پنجره‌ای با فن برقی کار می‌کردند درمان می‌کردند تا احتمال ابتلا به مو را کاهش دهد. انفجار [منبع: NYT].

در نهایت، ماون های مراقبت از مو راه حل کمتر خطرناکی پیدا کردند. آنها به جای استفاده از مواد شوینده و آب برای از بین بردن چربی مو، سعی کردند آن را جذب کنند – اساساً به همان روشی که پودر تالک رطوبت پوست شما را جذب می کند. این ایده کاملاً جدیدی نبود: مردم آسیا برای قرن‌ها از خاک رس پاشیده شده در موهای خود استفاده می‌کردند، و خانم‌های زیبا در قرن هجدهم در فرانسه موهای خود را پودر می‌کردند تا آنها را رنگ کنند [منبع: برگ]. نسخه 1918 مجله آمریکایی داروسازی یکی از شامپوهای خشک حاوی آرد برنج را شرح داده است، با این دستورالعمل که باید آن را بین موها پاشید و با یک برس تمیز برس کشید و کشش برس را تا انتهای مو طولانی کرد. hairs” [منبع: American Journal].

از آن زمان، محصولات مختلف شامپو خشک موجود در بازار از نشاسته، خاک رس، پودرهای گیاهی و مواد شیمیایی مختلف با خاصیت حذف روغن استفاده کرده اند [منبع: Bouillon]. برخی از آنها را می توان روی موها پاشید، در حالی که برخی دیگر به شکل اسپری آئروسل هستند. شامپوهای خشک در دهه 1970، زمانی که مصرف کنندگان دیوانه نوآوری های صرفه جویی در زمان بودند، با اشتیاق به بازار عرضه شدند. اما محبوبیت آنها پس از آن کاهش یافت [منبع: مک کوی]. با این حال، اخیراً آنها دوباره احیا شده اند که در بخش بعدی به آن خواهیم پرداخت.