چلبلین ها چیست؟

کلمه چلبلین ممکن است برای بسیاری از ما قدیمی به نظر برسد — بیماری مانند کمر یا روماتیسم که ممکن است پدربزرگ و مادربزرگ ما را مبتلا کرده باشد. اما چلبلین ها هنوز هم بسیار واقعی هستند. امروزه این بیماری به عنوان پرنیوز یا پرنیو نیز شناخته می شود، اما همه اصطلاحات به یک معنا هستند: یک مشکل پوستی دردناک که از قرار گرفتن در معرض سرما و رطوبت ناشی می شود. تعداد افرادی که در ایالات متحده به چلبلین مبتلا شده اند مشخص نیست، اما در بریتانیا از هر 10 نفر یک نفر هر سال به این بیماری مبتلا می شود [منبع: مارون].

پزشکان کاملاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث چلبلین می شود. این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که فرد برای مدتی در معرض هوای سرد اما نه یخبندان قرار گیرد – یعنی دمای 32 تا 60 درجه فارنهایت (0 تا 15 سانتی‌گراد) [منبع: NIOSH]. سرما باعث انقباض رگ‌های خونی کوچک می‌شود، معمولاً در مکان‌هایی که ضعیف‌ترین گردش خون را دارند مانند انگشتان دست و پا (گوش‌ها، بینی و گونه‌ها نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند). هنگامی که گوشت به سرعت گرم می شود، خون می تواند از این رگ ها نشت کند. نتیجه تورم و التهاب همراه با خارش و درد است: چلبلین.

به نظر می رسد رطوبت نیز یکی از عوامل موثر باشد. این بیماری در آب و هوای سرد و خشک کمتر از آب و هوای معتدل و مرطوب است. این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که مردم مناطق سردتر تمایل دارند اقدامات احتیاطی بیشتری در برابر سرما انجام دهند [منبع: NIOSH].

Chilblains با سرمازدگی، یک وضعیت جدی‌تر در هوای سرد که در آن گوشت واقعاً یخ می‌زند، متفاوت است. چلبلین ها مانند هیپوترمی نیستند، یعنی کاهش کلی دمای بدن که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. وضعیت مشابهی، پای سنگر، ​​ناشی از غوطه ور شدن طولانی مدت در آب سرد است، اما بسیار شدیدتر از چلبلین است و می تواند منجر به قانقاریا شود [منبع: Doerr].

Chilblains بیشتر کودکان و زنان جوان تا میانسال را تحت تاثیر قرار می دهد. دقیقاً معلوم نیست چرا کسانی که گردش خون ضعیفی دارند بیشتر احتمال دارد به این عارضه مبتلا شوند و این بیماری بیشتر در افراد لاغر رخ می دهد. سیگار کشیدن، نوشیدن قهوه و مصرف داروهای ضد احتقان، که همگی گردش خون را در پوست محدود می‌کنند، نیز می‌توانند نقش داشته باشند. اگر اعضای خانواده شما چلبلین داشته اند، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.

برخی داروها، مانند مسدودکننده‌های بتا، ممکن است چل‌بلین را بدتر کنند، اگرچه در واقع باعث ایجاد این بیماری نمی‌شوند [منبع: کلاس نیوزون]. فشار ناشی از کفش‌های تنگ یا بونیون‌ها و میخچه‌ها که گردش خون را محدود می‌کند، می‌تواند باعث ایجاد چل‌بلین در سرما شود. هنگامی که شلوارهای جین تنگ و کم آویز مد شد، پزشکان شروع به مشاهده مواردی از چله‌بلند در زنان جوانی کردند که در طول زمستان آن‌ها را می‌پوشیدند [منبع: Weismann]. این لباس گردش خون را محدود می کند، حتی زمانی که پوست را در معرض سرما قرار می دهد و شرایط مناسبی را برای بیماری ایجاد می کند.

یک مورد چلبلین جالب نیست. چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض با خارش و سوزش پوست شروع می شود. ممکن است تاول‌ها یا زخم‌هایی ایجاد شود که رنگ پوست قرمز به ارغوانی می‌شود و ممکن است تورم، درد و حساسیت وجود داشته باشد. هنگامی که فردی دچار سردرد شد، احتمال عود این بیماری با هر بار قرار گرفتن در معرض سرما بیشتر است.

در صفحه بعدی، نحوه درمان چلبلین و مهمتر از آن، نحوه پیشگیری از آن در وهله اول را خواهید یافت.