چگونه کاپ نودلز به یک موفقیت فوری در آمریکا تبدیل شد

hadi.atarod
31 جولای, 2024
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

این داستانی است که به طور گسترده در ژاپن روایت می‌شود: نودل‌های فنجانی توسط همان فردی که رامن فوری را اختراع کرد، آندو موموفوکو، که در سال 1948، نیسین فودز را تأسیس کرد، ایجاد شد.

آندو در تایوان تحت اشغال ژاپن به دنیا آمد و در سال 1933 به اوزاکا نقل مکان کرد. در ژاپن جنگ زده، آندو مردم را تماشا کرد که برای خرید کاسه های نودل ارزان قیمت صف کشیده بودند از غرفه های بازارهای سیاه. رشته فرنگی از آرد گندم اهدایی ایالات متحده برای تهیه نان تهیه شده است. غذا سیر کننده تر است اما در رژیم غذایی ژاپنی کمتر رایج است.

Momofuku Ando

موموفوکو آندو، که در سال 2004 در سن 94 سالگی اینجا دیده شد، در حالی که رامن فوری نودل های جام خود را در مراسم افتتاحیه در موزه بازسازی شده Instant Ramen در اوزاکا، ژاپن نشان می دهد، لبخند می زند.

کازوهیرو نوگی/ خبرگزاری فرانسه از طریق گتی ایماژ

آندو می‌خواست رشته‌هایی درست کند که مردم بتوانند به راحتی در خانه بخورند، بنابراین یک آلمان آزمایشگاهی در حیاط خلوت او.

پس از چندین تلاش ناموفق، در سال 1958 الهام گرفته شد. او هنگام مشاهده همسرش ماساکو در حال سرخ کردن تمپورا، متوجه شد که روغن رطوبت را از بین می برد.

سپس متوجه شد که رشته فرنگی سرخ شده و خشک شده وقتی جوشانده می‌شود دوباره مرطوب می‌شود . پودر چاشنی و چاشنی‌های کم‌آبی را می‌توان اضافه کرد و ترکیبات طعم بی‌شماری را ممکن می‌سازد. آندو مرغ را برای طعم اول انتخاب کرد زیرا سوپ مرغ غنی، مغذی و آمریکایی به نظر می رسید.

چون «Chikin Ramen» آندو شش برابر هزینه کرد قیمت یک کاسه نودل تازه، برای جذب سرمایه گذار مشکل داشت. راه حل او این بود که محصول خود را مستقیماً از طریق رویدادهای مزه به عموم مردم برساند. چیکین رامن مورد توجه قرار گرفت و بعدها به یکی از رایج ترین غذاها در ژاپن پس از جنگ تبدیل شد.

در اواسط دهه 1960، فروش ژاپنی Chikin Ramen او — و محصولات فرعی مانند “Spagheny، یک اسپاگتی فوری که در سال 1964 ساخته شد – تا حدی به دلیل اشباع بازار کاهش یافت. سپس آندو به دنبال بازار جدیدی برای رامن فوری بود: ایالات متحده.

در آن زمان در ایالات متحده، غذاهای ژاپنی مانند سوکیاکی — گوشت گاو و سبزیجات پخته شده در هات پات – در مد بودند، زیرا عجیب و غریب به نظر می رسیدند، اما با کام عمومی آمریکایی ها مطابقت داشتند. آندو معتقد بود رامن فوری می تواند همین کار را انجام دهد.

بنابراین در سال 1966 برای تبلیغ چیکین رامن به ایالات متحده سفر کرد. او از دیدن آمریکایی‌ها متعجب شد که بسته‌های نودل خشک را تکه تکه می‌کنند، آنها را در فنجان می‌ریزند و روی آن آب جوش می‌ریزند، نه اینکه چیکین رامن را در یک قابلمه آماده کنند و سپس آن را در ظرف سرو کنید.

وقتی آندو به ژاپن بازگشت، تصمیم گرفت محصول جدیدی را با الهام از این تکنیک آماده سازی آمریکایی برای فروش در ژاپن بسازد.

بدون دیدگاه
اشتراک گذاری
اشتراک‌گذاری
با استفاده از روش‌های زیر می‌توانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.