شستشوی بدن در مقابل سایر پاک کننده ها

در حالی که شستشوی بدن نسبت به صابون‌های سنتی ملایم‌تر است، اما در از بین بردن کثیفی، چربی و بو از روی پوست موثر نیست. بیشتر صابون‌های نواری حاوی سدیم لوریل سولفات هستند، یک ماده شوینده خشن‌تر که کثیفی و روغن را از بین می‌برد. بسیاری از صابون های دئودورانت و ضد باکتری حاوی تریکلوزان یا تری کلوکاربان هستند که باکتری های روی پوست را از بین می برد. اما اگر پوست خشک یا حساسی دارید، از این صابون ها اجتناب کنید زیرا می توانند باعث خشکی و خارش و پوسته پوسته شدن پوست شوند [منبع: Downs]. همچنین بحث هایی در مورد اینکه آیا این مواد به اندازه کافی باکتری را می کشند تا مفید باشند و در مورد عوارض جانبی احتمالی استفاده از آنها وجود دارد.

صابون‌هایی که حاوی مواد شوینده مصنوعی یا ترکیبات مصنوعی هستند، می‌توانند بدون ایجاد خشکی بیش از حد پوست را تمیز کنند. این سیندت ها عوامل پاک کننده ملایمی هستند که اغلب در کافه های زیبایی و صابون های ضد حساسیت یافت می شوند — آنها با اسید کمتری برای کاهش تحریک پوست ایجاد می شوند. اما حتی شستشوی بیش از حد طولانی یا مکرر با پاک کننده های ملایم می تواند باعث تحریک شود [منبع: Draelos].

اگر پوست چرب یا پوست مستعد آکنه دارید، ممکن است به رطوبت اضافی بیشتر شوینده های بدن نیاز نداشته باشید. پاک کننده هایی که حاوی اسید گلیکولیک یا اسید سالیسیلیک هستند، انتخاب های خوبی برای پوست های چرب هستند — آنها به آرامی سطح پوست را لایه برداری می کنند و در عین حال تجمع سبوم را کاهش می دهند [منبع: Web MD]. با این حال، روغن برای محافظت از پوست در برابر عوامل تحریک کننده تولید می شود، بنابراین استفاده از پاک کننده های قوی در واقع می تواند باعث شود پوست چربی بیشتری تولید کند [منبع: Web MD]. و صابون هایی که حاوی مواد کنترل کننده آکنه مانند بنزوئیل پراکسید هستند نیز می توانند یک عارضه جانبی ناخواسته داشته باشند — ممکن است با خشک کردن پوست تولید چربی را تحریک کنند [منبع: انجمن پوست نیوزیلند].

برای اطلاعات بیشتر در مورد شوینده‌های بدن و سایر پاک‌کننده‌ها به پیوندهای صفحه زیر مراجعه کنید.