سدیم پیه در پاک کننده ها چگونه عمل می کند؟

وقتی صورت خود را می شویید، در واقع از اختراعی استفاده می کنید که بیش از 3000 سال قدمت دارد. اگرچه صابون در دنیای باستان در واقع کاملاً با صابون امروزی متفاوت بود، مواد ضروری یکسان است: چربی و قلیایی مخلوط شده با هم. در دنیای باستان، مردم چربی را با خاکستر آتش مخلوط می کردند تا صابون درست کنند [منبع: انجمن صابون و مواد شوینده]. در حال حاضر، ساخت صابون یک فرآیند پیچیده است که ممکن است از مواد طبیعی یا مصنوعی استفاده کند. اگر با محصولات طبیعی تهیه شده باشد، یکی از مواد ذکر شده ممکن است پیه سدیم باشد.

پهه سدیم یک صابون واقعی است که از ترکیب بافت چربی (یا پیه) حیوانات، مانند گاو و گوسفند، با لیمو، معمولاً هیدروکسید سدیم ساخته می‌شود [منبع: Cavitch]. هنگامی که اسید چرب با لیمو (در این مثال قلیایی) ترکیب می شود، صابونی می شود یا به صابون تبدیل می شود. همانطور که صابون سفت می شود، چربی ها به واکنش با لیمو ادامه می دهند، به طوری که وقتی از صابون استفاده می کنید، هیچ لیوانی باقی نمی ماند که پوست شما را تحریک کند [منبع: فیلد]. صابون به عنوان یک سورفکتانت عالی عمل می کند، به این معنی که کشش سطحی آب را کاهش می دهد و به چسبیدن صابون به خاک و روغن روی پوست شما کمک می کند. هنگامی که صابون را بشویید، کثیفی نیز با آن همراه می شود. به زبان ساده، پیه سدیم تمیز کردن پوست شما را آسان‌تر از شستشوی پوست با آب می‌کند.

اگر می‌پرسید که آیا استفاده از مشتقات چربی حیوانی در صابون‌تان بی‌خطر است، بدانید که پیه مدت‌هاست در صابون‌ها و پاک‌کننده‌ها استفاده می‌شود [منبع: انجمن صابون و مواد شوینده]. همچنین، سازمان غذا و داروی ایالات متحده همچنین دستورالعمل های سختگیرانه ای را برای میزان و نوع استفاده از پیه در محصولات آرایشی تایید کرده است [منبع: FDA].

پیه سدیم یک ماده معمولی است که در صابون‌های طبیعی استفاده می‌شود، اما اگر ترجیح می‌دهید از محصولات حیوانی برای تمیز کردن صورت خود استفاده نکنید، قبل از خرید صابون بعدی، فهرست مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد صابون و پیه سدیم، پیوندهای صفحه بعد را بررسی کنید.