تبخال 101

بعد از شیوع آبله مرغان، ویروس واریسلا زوستر در سلول‌های عصبی مغز یا ستون فقرات نهفته است. . حدود یک چهارم افرادی که به آبله مرغان مبتلا شده اند، ده ها سال پس از ابتلا به آن عفونت اولیه، به زونا مبتلا می شوند. زونا در افراد بالای 50 سال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به دلیل دارو یا سایر بیماری‌ها، از جمله سرطان و ایدز.

زونا معمولاً منجر به لکه‌های کوچکی از ضایعات می‌شود که اغلب به شکل راه راه است. عموماً روی تنه یا صورت است، اما می‌تواند به چشم‌ها سرایت کند (هرپس زوستر ophthalmicus) و به طور بالقوه باعث گلوکوم شود. ضایعات مانند ضایعات آبله مرغان خارش دار و دردناک هستند، اما اغلب شبیه کهیر هستند تا تاول های آبله مرغان.

قبل از ایجاد بثورات، افراد مبتلا به زونا ممکن است علائم دیگری را تجربه کنند: تب، سردرد، سوزش، گزگز، بی حسی و پوست بسیار حساس. بثورات و علائم همراه آن معمولاً چند هفته تا یک ماه طول می کشد. برخی از افراد تا پایان عمر در محل بثورات زخم و تغییر رنگ دارند. برخی دیگر هرپت سینوسی زوستر دارند — همه علائم دیگر بدون بثورات.

افراد مبتلا به زونا نیز ممکن است پس از شیوع بیماری دچار آسیب عصبی شوند. نورالژی پس از هرپس، ناشی از VZV در محل بثورات، می تواند منجر به درد شدید مزمن، حساسیت و بی حسی شود. در موارد نادر، زونا همچنین می‌تواند باعث اختلالات التهابی مانند آنسفالیت یا میلیت و همچنین فلج (معمولاً موقت) و کاهش شنوایی شود.

بیماران زونا می‌توانند از مسکن‌ها و داروهای ضد خارش برای کمک به راش استفاده کنند. آنها همچنین با یکی از داروهای ضد ویروسی و استروئیدها برای کاهش التهاب درمان می شوند. شما نمی توانید زونا را به شخص دیگری بدهید، اگرچه افرادی که به آبله مرغان یا واکسن مبتلا نشده اند. در صورت تماس مستقیم با تاول ها می توانند VZV را دریافت کنند.

واکسنی مخصوص پیشگیری از زونا توسط FDA در سال 2006 تایید شد. Zostavax اساساً نسخه قوی‌تری از Varivex است، واکسنی برای جلوگیری از آبله مرغان. در کارآزمایی‌های بالینی نشان داده شد که میزان بروز زونا را بیش از 50 درصد کاهش می‌دهد و بروز نورالژی پس از تبخال را تا حدود 67 درصد کاهش می‌دهد [منبع: مجله پزشکی نیوانگلند]. برای همه بزرگسالان 60 سال یا بیشتر، از جمله کسانی که قبلاً شیوع زونا داشته اند، توصیه می شود.

همه انواع تبخال باعث ایجاد تاول یا ضایعات نمی شوند. در بخش بعدی، ویروس Epstein-Barr را بررسی خواهیم کرد.