تاریخچه رنگارنگ لاک ناخن

تا اوایل قرن بیستم بود که جلای آن چنان که ما می شناسیم به وجود آمد. و ما باید از صنعت خودرو تشکر کنیم. در دهه 1920، رنگ خودرو اختراع شد و مدتی بعد مانیکوریست فرانسوی میشل مانارد فرمول را برای ایجاد لاک ناخن مات تطبیق داد. کارفرمای او، چارلز روسون، وقتی آن را دید، چیز خوبی فهمید، بنابراین او و برادرش جوزف، شرکت جدیدی به نام Revlon را با اولین مینای رنگی ناخن در سال 1932.

در این مرحله مانیکور از قلمرو انحصاری طبقات بالا فاصله زیادی داشت. یک بطری لاک ناخن Cutex در سال 1934 35 سنت قیمت داشت، یک لوکس مقرون به صرفه در زمان بسته بندی کیف. هنگامی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد و زنان به تعداد زیادی به نیروی کار پیوستند، مانیکور بر همین اساس تغییر کرد. میخ های بلند در حین انجام کار شیفتی در کارخانه دوام نمی آورد. حتی نیویورک تایمز داروهایی را برای “دست های مکانیک موتور” اجرا کرد. زنانی که در کارهای دستی کار می‌کردند، به‌جای تلاش برای حفظ ناخن‌های رنگ‌آمیزی شده، به لاک‌های شفاف یا حتی صاف کردن با لاک کرم روی آوردند.

بعد از اینکه مانارد لاک رنگی را اختراع کرد، خانم‌ها ناخن‌های خود را از پایه تا نوک با رنگ‌های یکدست می‌پوشانند. اما طولی نکشید که مانیکور فرانسوی به یک علامت تبدیل شد. از پیچیدگی مانیکور شده به جای استفاده از دو رنگ، همانطور که اغلب ما امروزه انجام می دهیم، زنان ماه را در انتهای ناخن و نوک آن کاملاً – و با احتیاط – بدون رنگ رها می کنند.

لاک ناخن مشکی معرفی شد در دهه 1930، اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر اینکه هیچ سربازی ناخن‌های خود را بابلی‌ها کوتاه کرده باشد، وجود ندارد. همزمان در انگلستان، زنان مناظری را روی ناخن‌های خود نقاشی می‌کردند، سطحی از جزئیات که از زمان کاشت ناخن‌های چینی نزدیک به 5000 سال قبل انجام نشده بود.