بزها: باحال و پیشرو یا قدیمی و پاس؟

تاریخچه بز هم طولانی تر و هم کوتاه تر از آن چیزی است که فکر می کنید. در یونان باستان، پان خدای وحشی طبیعت، به صورت نیمه به تصویر کشیده می شد. بز و نیم انسان در تصاویر اولیه، او سر بز. بعداً سر انسان به دست آورد اما ریش نوک تیز کوچکی را که بسیاری از بزها دارند همراه با دو پا و سم بز نگه داشت.

وقتی مسیحیت به صحنه آمد، می‌خواست خدایان و ادیان دیگر را بسیار بد جلوه دهد. پان وحشی و لذت‌گرا بود، بنابراین تصویر این خدای مرد بز برای شیطان، از جمله آن بز، مورد استفاده قرار گرفت. به نظر می رسد که این ارتباط ادامه دارد. یک مطالعه 2012 نشان داد که اشکال مثلثی که رو به پایین هستند – از جمله صورتهایی با بزها – به عنوان منفی یا عصبانی در نظر گرفته می شوند.

این مانع از پوشیدن لباس‌های بزی به عنوان یک مد لباس نشد، اما فقط به این دلیل بود که به هر حال هیچ‌کس واقعاً بزی نپوشید. تعداد کمی از مردم جهان باستان از بز می پوشیدند، اگرچه فراعنه مصر ریش های کاذب فلزی به نام “پستیچ.”

بزها اصلاً شیک نبودند تا زمانی که آنتونی ون دایک، نقاش قرن هفدهم. نه تنها خودش یکی را پوشید، بلکه دیگران را با ترکیبی از چانه، ریش و سبیل، از جمله دوستش، پادشاه انگلستان، چارلز اول، نقاشی کرد.

این مد زیاد دوام نیاورد، اما بزها هنوز هم در طول سال‌ها گهگاه ظاهر می‌شوند. در قرن 19، آنها گاهی اوقات با ارتش مرتبط بودند. ژنرال جورج کاستر و شخصیت های داستانی مانند سه تفنگدار دارای انواع بزی بودند. و نمادی کمتر از فردریک داگلاس یک ریش دایره‌ای خشن در اواسط دهه 1800 اما بعد دوباره از مد افتادند.

بعد از جنگ جهانی دوم، بزی‌ها به ضدفرهنگی تبدیل شدند و موسیقی‌دانان جاز و بیت‌نیک‌ها این نگاه را به خود گرفتند. در حالی که بزها در طول دهه 1960 در میان سفیدپوستان رها شدند، آنها هرگز از مد برای سیاه پوستان. بزها دارای موهای رشد کرده کمتری هستند و وقتی موهای ریش شما مجعد است، پوست صورت را کمتر تحریک می کنند. مالکوم ایکس و جولیوس اروینگ (که بیشتر با نام دکتر جی شناخته می‌شود) ریش‌های دایره‌ای می‌زدند و بزهایی از انواع مختلف روی چانه ستاره‌های هیپ‌هاپ مانند Big Daddy Kane و Ice Cube در دهه‌های 1980 و 90 بودند.

در دهه 1990 زمانی که افراد گروه‌های گرانج از جمله کرت کوبین شروع به پوشیدن آن‌ها کردند، گواترها دوباره برای سفیدپوستان ضدفرهنگ شدند. در حدود یک دهه بعد، محبوبیت بزها برای همه افزایش یافت، تا جایی که در آغاز هزاره جدید، آنها به جای شورش نشانه ای از همنوایی بودند.