بررسی اجمالی هیپرهیدروزیس

افراد مبتلا به هیپرهیدروزیس می‌توانند انواع روش‌های درمانی را آزمایش کنند تا زمانی که روشی را بیابند که برای موقعیت و سبک زندگی خاص آنها مناسب باشد. پزشکان معمولاً به بیماران توصیه می‌کنند که با ساده‌ترین و کم تهاجمی‌ترین گزینه‌های موجود شروع کنند و در صورت نیاز به راه خود ادامه دهند.

استفاده از ضد تعریق ساده ترین راه برای درمان تعریق است. ضد تعریق ها دارای طیف وسیعی از قوت ها هستند، هم بدون نسخه و هم بدون نسخه. آنها با مسدود کردن منافذ مجرای منتهی به غدد عرق کار می کنند و از رسیدن عرق به سطح جلوگیری می کنند. ترکیبات فعال آنها نمک های فلزی هستند، معمولاً ترکیبات آلومینیوم مانند هگزا هیدرات کلرید آلومینیوم، که در ضد تعریق های تجویزی رایج است. بسیاری از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس می توانند برای کاهش تولید عرق در قسمت های دیگر بدن خود علاوه بر زیر بغل، از ضد تعریق ها استفاده کنند (اگرچه این می تواند باعث تحریک پوست شود). برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه عملکرد این فرآیند، در یک ضد تعریق چه چیزی وجود دارد که تعریق را متوقف می کند، بخوانید؟

اگر داروهای ضد تعریق این کار را انجام ندادند، درمانی به نام یونتوفورزیس معمولاً مرحله بعدی است. یونتوفورزیس را می توان برای هیپرهیدروزیس کف دست، کف پا و زیر بغل استفاده کرد، اگرچه هیچ کس واقعاً مطمئن نیست که دقیقاً چگونه یا چرا این فرآیند کار می کند. برای برخی از افراد – احتمالاً 80 درصد از کسانی که آن را امتحان می کنند – یونتوفورز نتایج خوبی دارد. در بسیاری از موارد، این درمان به شدت سطح عرق را کاهش می دهد یا به طور موقت تعریق را متوقف می کند [منبع: انجمن بین المللی هیپرهیدروزیس].

گزارش شده است که در اوایل سال 1740 برای درمان آرتریت مورد استفاده قرار گرفته است، یونتوفورز یک فرآیند ساده است [منبع: انجمن بین المللی هیپرهیدروزیس]. دست ها و پاها در سینی های کم عمق پر از آب قرار می گیرند و جریان الکتریکی آب را در سطحی که برای کاربر راحت است شارژ می کند. این فرآیند یک جریان الکتریکی سبک را از طریق محتویات سینی می فرستد تا ذرات موجود در آب را یونیزه کند و سپس به پوست منتقل شود. درمان‌ها را می‌توان توسط متخصص پوست انجام داد، یا افراد می‌توانند دستگاه‌های یونتوفورز و درمان‌های خودسرانه را در خانه خریداری کنند.

تئوری ها در مورد اینکه چگونه ذرات یونیزه شده با فرآیند تعریق تداخل می کنند، فراوان است. برخی از ایده‌ها این است که ذرات یونیزه ممکن است غده عرق را مسدود کرده یا سیگنال عصبی را قطع کنند، اما برای یک نتیجه‌گیری قطعی، هیئت منصفه هنوز خارج است.

درمان های یونتوفورز بین 20 تا 40 دقیقه طول می کشد و در ابتدا باید به طور مکرر تکرار شوند. با گذشت زمان، بسته به فرد، ممکن است تنها هر هفته یا هر ماه به درمان های بعدی نیاز باشد. برای درمان تعریق زیر بغل نیز می توان از الکترودهای پددار استفاده کرد.

افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس که ممکن است بخواهند درمان کم‌معمول‌تری داشته باشند – البته گران‌تر – می‌توانند بوتاکس برای جلوگیری از تولید عرق در زیر بغل آنها. هم در ایالات متحده و هم در بریتانیا، بوتاکس از نظر فدرال برای درمان هایپرهیدروزیس زیر بغل تایید شده است، اگرچه می توان از آن برای پا، دست و صورت نیز استفاده کرد. بوتاکس، یک پروتئین سم بوتولینوم خالص شده، پایانه های عصبی را که به غدد عرق سیگنال می دهند را مسدود می کند. مدت زمانی که تزریق بوتاکس می تواند موثر بماند بین 3 تا 16 ماه است. اگر برخی از لکه‌ها از دست رفته باشند، ممکن است بلافاصله پس از تزریق اولیه به تزریق‌های بعدی نیاز باشد.

خطوط دیگر حمله شامل قابض و داروهای موضعی یا خوراکی است.

گزینه‌های درمانی تهاجمی‌تر برای کسانی که هیپرهیدروزیس شدید دارند و به دنبال تسکین دائمی هستند، وجود دارد. در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.