بررسی اجمالی لیکن پلان

مثل بسیاری از بیماری های پوستی دیگر، لیکن پلان نیز کمی مرموز است. هیچ کس دقیقاً نمی داند چه چیزی باعث آن می شود. با این حال، آنچه ما می دانیم این است که تحریک کننده است و همچنین می تواند ناخوشایند باشد. این بیماری با بثورات با برجستگی های قرمز مایل به آبی که در بالای آن صاف هستند مشخص می شود. این می تواند هر قسمت از بدن شما، از جمله اندام تناسلی و گاهی اوقات حتی داخل دهان شما را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، اغلب نواحی زیر مچ دست یا اطراف مچ پا را تحت تأثیر قرار می دهد [منبع: کلاس آکادمی پوست آمریکا].

تشخیص لیکن پلان نسبتاً آسان است زیرا رنگ آن که اغلب به صورت بنفش توصیف می‌شود، آن را از شرایط پوستی مشابه مانند اگزما و پسوریازیس متمایز می‌کند. بسته به فرد مبتلا، ممکن است به شدت یا فقط کمی خارش داشته باشد. متاسفانه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، درمان هایی وجود دارد که می تواند به تسکین خارش و کاهش ظاهر بثورات کمک کند. آنها از آنتی هیستامین های بدون نسخه تا درمان با اشعه ماوراء بنفش متغیر هستند. در بیشتر موارد، لیکن پلان در نهایت خود به خود از بین می رود، اما ممکن است از چند هفته تا چند سال طول بکشد. خبر خوب این است که جدای از خارش، هیچ آسیبی به شما نمی رساند [منبع: کلاس برمن].

تئوری های متعددی در مورد علت ایجاد لیکن پلان وجود دارد، اما دلیل واقعی ناشناخته باقی مانده است. داروهای خاصی وجود دارند که باعث ایجاد بثورات یکسان می شوند، در حالی که شرایط دیگر افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار می دهند. متأسفانه، هیچ یک از این سرنخ‌ها هیچ روشنی بر راز پیرامون لیکن پلان روشن نکرده است. در حالی که هر کسی ممکن است به این بیماری مبتلا شود، بیش از دو سوم افراد مبتلا را افراد میانسال تشکیل می‌دهند [منبع: چوانگ]. گاهی اوقات، لیکن پلان ممکن است روی ناخن های شما نیز تاثیر بگذارد. می تواند باعث شیار، شکاف و در موارد شدید از دست دادن ناخن شود. این احتمال وجود دارد که ناخن‌های شما آسیب دائمی ببینند، اما این بسیار نادر است [منبع: کالج آمریکایی استئوپاتی پوست].

به خواندن ادامه دهید تا بیشتر در مورد آنچه ممکن است باعث ایجاد لیکن پلان شود، بدانید.