آیا می توان تبخال را از آبنما یا صندلی توالت گرفت؟

شایعات کمی در حیاط مدرسه نسبت به شایعات مربوط به عفونت‌های مقاربتی (STI) قوی‌تر هستند. نوجوانان خندان در زمین بازی اطلاعات نادرست را مبادله می کنند، زیرا سؤالاتی در مورد رابطه جنسی بر راهروها حاکم می شود و معلم ورزشگاه دگردیسی دردناک سالانه را به یک مربی جنسی شروع می کند. یکی از قدیمی‌ترین شایعات در مورد انتقال STI این است که مردم می‌توانند با نوشیدن از فواره‌های آب و نشستن روی صندلی‌های توالت به آن مبتلا شوند.

از آنجایی که مردم درباره HIV و ایدز بیشتر می آموزند، متوجه شده اند که این واقعاً امکان پذیر نیست. اما یک بیماری مقاربتی – تبخال – هنوز برای بسیاری از مردم مرموز است. در نتیجه، این ایده که یک فرد می‌تواند از آب‌نماها و صندلی‌های توالت به تبخال مبتلا شود، یک تصور رایج باقی مانده است. اما آیا این یک تصور نادرست است؟

مطمئناً، دستشویی‌های عمومی و فواره‌های آب می‌توانند کثیف باشند، زیرا توسط تعدادی از افراد استفاده می‌شود، حدود 33 درصد از آنها پس از استفاده از توالت دست‌های خود را نمی‌شویند [منبع: WebMD]. میکروب ها و ویروس هایی مانند E. coliو هپاتیت A را می توان روی صندلی توالت و سطوح دیگر یافت. اما در مورد تبخال چطور؟

هرپس در واقع دو نوع ویروس مرتبط است، ویروس هرپس سیمپلکس نوع I (HSV-1) (معمولاً منجر به تبخال در اطراف دهان می شود) و HSV-2(مسئول تبخال تناسلی). انسان ها تنها ناقلین زنده شناخته شده برای HSV-1 هستند و هر دو نوع معمولاً از طریق تماس پوست به پوست مانند بوسیدن و مقاربت جنسی منتقل می شوند [منابع: بارکر و همکاران.، CDC].

تبخال به صورت تاول های دردناک در اطراف اندام تناسلی یا به صورت تبخال در اطراف دهان ظاهر می شود. در طول این شیوع، ویروس می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود (به نام ریزش). اما تبخال همچنین می‌تواند در دوره‌های بین شیوع بیماری از بین برود، که آن را به یک ویروس بسیار مسری تبدیل می‌کند.

خوشبختانه، بسیاری از ما تیغ‌های خود را قبل از اصلاح روی حفاظ آبنما تیز نمی‌کنیم یا بعد از استفاده از توالت، صندلی را نمی‌بوسیم. پس آیا این بدان معناست که تبخال از این اشیا منتقل نمی شود؟