آیا شوینده های بدن بوی بد را می پوشانند؟

بدن انسان دو نوع عرق تولید می کند: اکرین و آپوکرین هر دو به خودی خود بی بو هستند. با این حال، وقتی باکتری ها وارد می شوند، شروع به خوردن عرق می کنند و گازهایی که تولید می کنند از پوست ما ساطع می شود. به عنوان بوی بدن. عرق آپوکرین که چرب تر از اکرین است، در مناطقی تولید می شود که معمولاً در معرض هوا نیستند، مانند زیر بغل، کشاله ران و پاها. باکتری ها از خوردن این عرق بیشتر لذت می برند. متأسفانه، گازهایی که آنها تولید می کنند بسیار تند هستند.

پس چگونه صابون به ما کمک می‌کند N-O به B.O. بگوییم؟

مولکول‌های صابون دو سر دارند: یکی که دوست دارد با مولکول‌های آب پیوند بخورد و دیگری که دوست دارد با مولکول‌های روغن پیوند بخورد. از آنجایی که گریس در آب سرسخت می شود و از پیوند با مولکول های H2O امتناع می ورزد، صابون به عنوان واسطه عمل می کند. این کار را با احاطه چربی روی بدن ما با طرف روغن دوست خود انجام می دهد در حالی که با طرف آبدوست (آب دوست) آن به آب می چسبد. این یک امولسیون از گریس در آب تشکیل می دهد که می تواند سپس شسته شود. اگر به خاطر داشته باشید، یکی از تعاریف بوی‌دهنده چیزی است که می‌تواند مولکول‌ها را امولسیون کند، این دقیقاً همان چیزی است که صابون انجام می دهد.

اگر عرق پایه ای برای ایجاد بوی بدن توسط باکتری ها باشد و صابون عرق را از بدن ما خارج کند، نتیجه آن این است که همه صابون ها صابون های خوشبو کننده هستند. بنابراین، شوینده‌های بدن بوی‌دهنده در واقع بوها را از بین می‌برند و فقط آنها را نمی‌پوشانند.

بنابراین به نظر می‌رسد که «بوی‌زدایی» صرفاً یک اصطلاح بازاریابی است که چیزهای بدیهی را بیان می‌کند (مانند کرم مرطوب‌کننده‌ای که برای مبارزه با خشکی آرنج تبلیغ می‌شود یا خمیردندانی که ادعا می‌کند می‌تواند مناطقی که دسترسی به آن‌ها سخت است را تمیز کند). با این حال، برخی از شوینده های بدن ممکن است حاوی عطرهای قوی تری نسبت به صابون های معمولی باشند. هنگامی که آنها عرق و بو را از پوست ما پاک می کنند، عطری از خود باقی می گذارند که می تواند به پوشاندن بوهای جدید کمک کند. اگر هدف شما این است، بهتر است انواع شستشو را آزمایش کنید تا عطری را پیدا کنید که به بهترین وجه با شیمی پوست و زیبایی بویایی شما مطابقت دارد.